مقاله مبل

مبل فريازان امروز مقاله جالبي براي شما تهيه كرده است…

اشرافيت فرانسه، هنر دكوراسيون و مبلمان را به اوج شكوفايي رساند و در طي 500 سال شاهكارهاي جاودانه اي به جهان عرضه كرد
در طول پنج قرن هنر دكوراسيون و مبلمان هيچگاه ييا تغيير شكل ناگهاني نداشته است، هر سبك پيش درآمدي است براي سبك بعدي و ادامه آنچه كه بطور كلي در سبك هاي دكوراسيون اروپايي به چشم مي خورد و دقت آميخته به وسواس كارگران در به وجود آوردن گوشه ها و ريزه كاريهاي مختلف است. طراحان و كارگران مبل ساز در ضمن سعي داشته اند كه زيبايي و هماهنگي را نيز به هم آميزند.
واضح است كه اين گروه كثير به وسيله عده زيادي مشتري هنردوست و ثروتمند كه تعدادشان در قرون گذشته اروپا زياد بوده است، تشويق شده اند، به همين علت است كه هنر دكوراسيون و مبلمان در اروپا اين چنين شكفته شده است و كشورهاي مختلف بويژه فرانسه از اين نظر صاحب سبك شناخته شده اند.
براي شروع طبقه بندي سبك هاي مبلمان و دكوراسيون اروپا بايد قرون وسطي را به عنوان نخستين دوره انتخاب كرد و به ترتيب پيش رفت. قرون وسطي: از قرون وسطي مبلمان زيادي در دست نيست، مبلهاي هنري و وسايل زندگي ارزشمند گرانقيمت در قرون وسطي در انحصار اربابها بود و به همين علت تعداد آنها روي هم رفته چندان قابل توجه به نظر نمي رسد. اولين گروهي كه سعي كرد مبل سازي وساختن وسايل خانه را به يك هنر ظريف تبديل كنند، نجاران قرون وسطي بودند و اولين چوبي كه به كار بردند، چوب درخت بلوط بود. تركيب آهن و چوب هم از خصوصيات قرون وسطي است، دستگيره هاي بزرگ آهني، نبشي هايي كه براي استحكام بيشتر به كار برده مي شدند و قفلهاي مختلف.در اواخر قرن چهاردهم مبل سازي ديگر يك هنر به شمار مي رود و از اين به بعد تغييرات و تحولات چشمگير و قابل توجه هستند. كنده كاريها روز به روز بيشتر مي شود و ظرافتي كه در طرحهاي كنده كاري شده ديده مي شود، بيش از پيش ارزش اين هنر را بالا مي برد.
وسايلي كه در اين دوران بيش از هر وقت ديگر ساخته مي شوند، به ترتيب عبارت است از بوفه، صندوقهاي بزرگ، نيمكت، تخت خواب و صندلي ويژه ارباب ها.
دوران رنسانس: ايتاليا نخستين كشوري است كه از قرن پانزدهم با اعجاز زياد، يادگاريهاي گذشته را باز مي يابد و به سوي هنر قديم رو مي گرداند.
از اين زمان تا نيمه اول قرن هجدهم دوران باستان روي هنر و بخصوص هنر دكوراسيون، معماري ومبلمان تأثير مي گذارد، قصرهاي برج و بارودار جاي خود را به خانه هاي بازتر با فضاي روشن تر مي دهد. زندگي آرام تر مي گردد و تجمل پرستي آغاز مي شود، چوب درخت بلوط جاي خود را به چوب گردو مي دهد كه روشن تر و نرم تر است و خيلي راحت تر تغيير مي پذيرد.
يكي از هنرهاي اختصاصي دوره رنسانس، جاسازي مرمر، فلزات گرانبها، عاج و استخوان درون چوب است. اين هنر جديد به علاوه هنر كنده كاري جلا و شفافيت خاصي به وسايل ساخته شده مي دهد، چون در اين دوره به هم آميختن رنگها مد روز است.
نيمه اول قرن هفدهم «سبك لويي سيزدهم»
در اين سبك هنرمندان ايتاليا بيش از ساير هنرمندان سهم دارند، در اين دوره وسايل خانه بيش از گذشته سنگين و ثابت مي شدند، مبل ساز و طراحان دكوراسيون توجه زيادي به راحتي وسايل خانگي دارند، به همين دليل مبل و صندلي تشك دار با روكش پارچه به وجود مي آيد و به طرح و نقش روي پارچه اهميت بيشتري داده مي شود و كنده كاري روي چوب ارزش خود را از دست مي دهد، هنر ويژه سبك لويي سيزدهم هنر خراطي روي پايه ها و دسته هاي ميز و صندلي است.
سبك لويي چهاردهم: در ميان تمام سبكهايي كه به نام پادشاهي خوانده شده است، هيچ يك در حقيقت به اندازه سبك لويي چهاردهم به سليقه و خواسته هاي شخصي پادشاه وابسته نبوده است، اين پادشاه مقتدر و مستبد با داشتن روحيه تجمل پرستي و هنردوستي مجموعه اعجاب آوري از مبلمان و وسايل خانه را در قصرهاي متعدد خود گردآوري كرده بود كه از نظر ظرافت، هماهنگي و طرح بي نظير است.
يكي از خصوصيات مهم سبك لويي چهاردهم، فرم كج و عقب رفته پشتي صندليها و مبلها است كه راحتي بيشتري به آنها مي دهد. رنگ كردن چوب مبلها به رنگ طلايي نيز در اين دوره به اوج شكوفايي خود مي رسد، بطوري كه رنگ آميزي چوب هاي كنده كاري شده نيز هنري ظريف و قابل توجه به شمار مي رود.
در دوره لويي چهاردهم مبلمان جديدي به نام كتابخانه يا قفسه هاي كتاب هم به وجود مي آيد كه تا اين دوره در هيچ يك از سبكها ديده نمي شود.
سبك رژنس: اين سبك به علت خستگي شديد هنرمندان از طرحهاي پيچيده و كنده كاريهاي ظريف، همچنين توجه پادشاه و درباريان به سبك هاي ساده تر و فانتزي تر به وجود آمد. توسعه اين سبك را در نيمه اول قرن هجدهم شاهديم كه اسكلت بندي ها تقريباً حفظ شده اند، ولي ديگر تجمل پرستي تا حد زيادي از بين رفته است و ساده گرايي در تمامي زمينه ها ديده مي شود.
سبك لويي پانزدهم: از اين دوره به بعد است كه هنرمندان و طراحان مختلف اروپايي دوباره از زير تسلط هنر دوران باستان شانه خالي مي كنند و به ابداع سبكي به تقريب مستقل اقدام مي كنند تا به ريزه كاريها.
در اين دوره مبلهاي پشت بسته كه پهلوهاي آن به قسمت پشتي وصل است، ابداع مي شود و يك بالشتك اضافي نيز به مبلها اضافه مي گردد تا به اين ترتيب راحتي آنها از هر جهت تضمين شود و در همين راستا هنر نقاشي روي چوب رونق مي گيرد، برنزكاري نيز از ويژگي هاي مهم سبك لويي پانزدهم است.
سبك لويي شانزدهم:
با شروع پادشاهي لويي شانزدهم بار ديگر سبك هاي مبلمان تغييرات محسوسي پيدا مي كنند و يكي از زيباترين سبك هاي دوران گذشته اروپا و بويژه فرانسه را به وجود مي آورد. شايد بيشتر زيبايي و ظرافت اين سبك مديون «ماري آنتوانت» ملكه فرانسه باشد.
از ويژگي هاي مهم سبك لويي شانزدهم سبك خراطي مارپيچ پايه هاي صندلي و مبل و ميزها است. از طرف ديگر رنگ آميزي چوب به رنگهاي روشن سفيد، مغز پسته اي و طوسي روشن هم از اختراعات اين دوره است. براي مبل هاي مجلل تر رنگ طلايي همچنان پابرجاست.
سعي هنرمندان در اين دوره بيشتر اين بوده كه مبلمان ها و تزئينات را تكمك جهش و يل كنند، ابداع ويترين با شيشه هاي بزرگ مستطيل شكل از كارهاي تازه اين دوره مي توان شمرد، به اين ترتيب محفظه ويژه اي براي نگهداري اشياي گرانبها در سالن هاي اشرافي به وجود آمد.
با شروع انقلابهاي بزرگ در اروپا، هنر دكوراسيون و مبلمان تا حد زيادي از رونق مي افتد، در اين دوران سعي و كوشش مبل سازان و هنرمندان بر اين است كه تا حد امكان به سادگي رو كنند.